به‌طور خلاصه در این درس بسط پارامتر (Parameter Expansion) را آموزش می‌دهیم و در دروس آتی به‌طور مفصل موضوع را پوشش خواهیم داد.
این ویژگی است که بیشتر اسکریپت‌های شل (Shell Scripts) کاربرد خواهد داشت تا به‌صورت مستقیم در خط فرمان.
بسیاری از قابلیت‌های آن با توانایی سیستم در ذخیره تکه‌های کوچکی از داده بر روی خود و سپس نام‌گذاری هر بخش در رابطه است. بسیاری از این تکه‌های داده که به بیانی بهتر متغیر نامیده می‌شوند برای آزمون‌های شما در دسترس هستند.
|
1 2 |
[me@linuxbox ~]$ echo $USER me |
مشاهده می‌شود که با تایپ echo $USER نام کاربر نمایان می‌شود.
برای مشاهده یک لیست از متغیرهای در دسترس این مورد را امتحان کنید:
|
1 |
[me@linuxbox ~]$ printenv | less |
شاید متوجه شده باشید که با دیگر انواع بسط اگر یک الگو را به اشتباه وارد کنید، بسط ایجاد نخواهد شد و فرمان echo به سادگی الگویی که به اشتباه وارد کرده‌اید را نشان می‌دهد. ولی در بسط پارامتر اگر نام متغیر را اشتباه تایپ کنید، بسط سر پا می‌ماند فقط نتیجه رشته خالی برمی‌گردد:
|
1 2 |
[me@linuxbox ~]$ echo $SUER [me@linuxbox ~]$ |
