اگرچه اوبونتو به جدیدترین محیط‌های دسکتاپ لینوکس مجهز شده است، اما اوبونتو بیشتر یک سیستم‌عامل سرور است و به همین دلیل، اکثر استقرارهای اوبونتو یا روی سرورهای فیزیکی راه دور یا به عنوان نمونه‌های ماشین مجازی مبتنی بر ابر خواهد بود.
همیشه، این سیستم‌ها بدون صفحه کلید، ماوس یا مانیتور اجرا می‌شوند و دسترسی مستقیم فقط از طریق خط فرمان از طریق اتصال شبکه در دسترس است. این یک چالش از نظر مدیریت سیستم از مکان‌های دور است. در حالی که مطمئنا می‌توان از طریق دسترسی از راه دور به محیط‌های خط فرمان و دسکتاپ به بسیاری از موارد دست یافت، این راه‌حلی منسجم برای وظایف اداری و نظارتی است که باید به صورت روزانه در یک سیستم‌عامل سطح سازمانی انجام شوند، مانند اوبونتو.
این موضوع با معرفی رابط مدیریت مبتنی بر وب Cockpit برطرف شده است. این درس نحوه نصب، پیکربندی و دسترسی به رابط Cockpit را توضیح می‌دهد و همچنین یک نمای کلی از ویژگی‌های کلیدی Cockpit ارائه می‌دهد، که بسیاری از آنها در دروس بعدی با جزئیات بیشتر پوشش داده خواهند شد.
مروری بر Cockpit
Cockpit یک رابط سبک و مبتنی بر وب است که اجازه انجام کارهای اداری عمومی سیستم از راه دور را می‌دهد. پس از نصب و پیکربندی، مدیر سیستم به سادگی یک پنجره مرورگر محلی را باز می‌کند و به پورت Cockpit در سرور راه دور می‌رود. پس از بارگیری رابط Cockpit در مرورگر و ورود به سیستم، طیف وسیعی از وظایف را می‌توان به صورت بصری با استفاده از ابزارهای مدیریت و نظارت انجام داد.
در پشت صحنه، Cockpit از همان ابزارهایی برای انجام وظایفی که معمولا هنگام کار در خط فرمان استفاده می‌شود، استفاده می‌کند و به‌طور خودکار به‌روزرسانی می‌شود تا تغییراتی را که در نقاط دیگر سیستم اتفاق می‌افتد منعکس کند. Cockpit همچنین می‌تواند برای دسترسی به بیش از یک سرور پیکربندی شود، که به سرورهای متعدد اجازه می‌دهد تا از طریق یک نشست مرورگر به طور همزمان مدیریت و نظارت شوند.
Cockpit به‌طور پیش‌فرض با طیف وسیعی از ابزارها نصب می‌شود. با این حال، Cockpit همچنین اجازه می‌دهد تا افزونه‌های اضافی در صورت نیاز نصب شوند. Cockpit نیز به گونه‌ای طراحی شده است که می‌توانید پسوندهای خود را با استفاده از ترکیبی از HTML و جاوا اسکریپت برای اضافه کردن عملکرد گم شده یا سفارشی ایجاد کنید.
طراحی ماژولار Cockpit همچنین اجازه می‌دهد تا بسیاری از ویژگی‌ها را در سایر برنامه‌های مبتنی بر وب نهادینه کنید.
نصب و فعالسازی Cockpit
Cockpit معمولا به طور پیش‌فرض روی اوبونتو نصب نمی‌شود، اما می‌توان آن را در چند مرحله ساده راه‌اندازی و فعال کرد. اولین قدم این است که بسته Cockpit را به صورت زیر نصب کنید:
|
1 |
# apt install cockpit |
در مرحله بعد، سرویس سوکت Cockpit باید فعال شود:
|
1 |
# systemctl enable --now cockpit.socket |
در نهایت، در صورت فعال بودن فایروال روی سیستم شما، باید پورت‌های لازم روی فایروال باز شوند تا اتصالات مرورگر از راه دور به Cockpit برسند. اگر ufw فعال باشد:
|
1 |
# ufw allow 9090 |
اگر فایروال فعال باشد:
|
1 2 |
# firewall-cmd --add-service=cockpit --permanent # firewall-cmd --reload |
دسترسی به Cockpit
اگر به محیط دسکتاپ سروری که Cockpit روی آن نصب شده است دسترسی دارید، یک پنجره مرورگر را باز کنید و به https://localhost:9090 بروید تا به صفحه ورود به Cockpit دسترسی پیدا کنید. از طرف دیگر، اگر سرور از راه دور است، به سادگی با استفاده از نام دامنه یا آدرسIP به عنوان مثال https://myserver.com:9090 به سرور بروید.
هنگامی که اتصال برقرار شد، مرورگر ممکن است هشداری مبنی بر ایمن نبودن اتصال صادر کند. این به این دلیل است که سرویس Cockpit از گواهی امضا شده استفاده می‌کند. یا گزینه ورود به وب‌سایت را انتخاب کنید یا برای جلوگیری از این پیام در آینده، گزینه advanced را انتخاب کنید و یک استثنا برای آدرس سرور اضافه کنید.
پس از اتصال، مرورگر صفحه ورود به سیستم نشان داده شده در تصویر زیر را بارگیری می‌کند:
به عنوان root یا با اعتبار حساب کاربری خود وارد رابط Cockpit شوید. توجه داشته باشید که وقتی به عنوان کاربر وارد سیستم می‌شوید، برخی از کارها در رابط کابین خلبان به دلیل محدودیت‌های مجوز محدود می‌شوند، مگر اینکه قبل از ورود به سیستم، گزینهReuse my password for privileged tasks را فعال کنید. پس از ورود به سیستم، Cockpit صفحه سیستم را نشان می‌دهد.
Overview
صفحهOverview یک نمای کلی از سیستم فعلی از جمله معیارهای عملکرد بلادرنگ برای CPU و حافظه ارائه می‌دهد. این صفحه همچنین شامل اطلاعاتی درباره سیستم از جمله سخت‌افزار اصلی، نام هاست، زمان سیستم و به‌روز بودن نرم‌افزار سیستم است. همچنین گزینه‌هایی برای راه‌اندازی مجدد یا خاموش کردن سیستم ارائه شده است.
تصویر زیر صفحه Overview را برای رابط Cockpit نمایش می‌دهد:
برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد یک دسته خاص، روی لینک مربوطه کلیک کنید. تصویر زیر، برای مثال، نمودارهای استفاده از سیستم را نشان می‌دهد:
Logs
هنگامی که دسته Logs انتخاب می‌شود، Cockpit محتویات گزارش‌های ژورنال سیستم را نشان می‌دهد. با انتخاب یک ورودی گزارش، کل پیام گزارش نمایش داده می‌شود. ورودی‌های گزارش با جدیدترین‌ها در بالا مرتب شده‌اند و منوها برای فیلتر کردن گزارش‌ها برای مدت زمان‌های مختلف و بر اساس شدت پیام گنجانده شده‌اند.
Storage
برای بررسی و مدیریت فضای ذخیره‌سازی روی سیستم از جمله دیسک‌ها، پارتیشن‌ها و گروه‌های حجمی، سیستم فایل شبکه (NFS) و ذخیره‌سازی RAID، گزینه Storage را انتخاب کنید. این صفحه همچنین اجازه می‌دهد تا فعالیت ورودی/خروجی دیسک به صورت بلادرنگ نظارت شود و خروجی گزارش از سرویس udisksd سیستم که برای کوئری و مدیریت دستگاه‌های ذخیره‌سازی استفاده می‌شود را فهرست می‌کند.
Networking
صفحه Networking اطلاعاتی را در مورد طیف گسترده‌ای از تنظیمات و خدمات مرتبط با شبکه از جمله رابط‌های شبکه و تنظیمات فایروال ارائه می‌دهد و اجازه می‌دهد تا تغییرات پیکربندی مانند ایجاد پل‌های شبکه یا راه‌اندازی شبکه‌های مجازی انجام شود.
Accounts
این گزینه را برای مشاهده حساب‌های کاربری فعلی پیکربندی شده در سیستم و ایجاد حساب برای کاربران اضافی انتخاب کنید.
برای مشاهده جزئیات و ایجاد تغییرات روی یک حساب موجود کلیک کنید. صفحه جزئیات حساب کاربری ممکن است برای بازبینی و افزودن کلیدهای عمومی SSH به حساب کاربر برای دسترسی از راه دور به سرور استفاده شود.
Services
این صفحه لیستی از سرویس‌های سیستمی را که روی سرور اجرا می‌شوند نشان می‌دهد و اجازه می‌دهد تا آن سرویس ها اضافه، حذف، متوقف و شروع شوند.
Applications
همانطور که قبلا ذکر شد، قابلیت‌های اضافی را می‌توان در قالب برنامه‌های افزودنی به Cockpit اضافه کرد. این‌ها می‌توانند برنامه‌های افزودنی خود توسعه یافته باشند یا آن‌هایی که توسط اشخاص ثالث ارائه شده‌اند. صفحه Applications افزونه‌های نصب‌شده را فهرست می‌کند و اجازه می‌دهد تا برنامه‌های افزودنی اضافه یا حذف شوند.
اگر گزینه Applications در رابط cockpit در دسترس نباشد، می‌توان آن را به صورت زیر نصب کرد:
|
1 |
# apt install cockpit-packagekit |
Virtual Machines
مجازی‌سازی به چندین سیستم‌عامل اجازه می‌دهد تا به طور همزمان روی یک سیستم کامپیوتری اجرا شوند و هر سیستم در داخل ماشین مجازی خودش اجرا شود. افزونه Virtual Machines Cockpit راهی را برای ایجاد و مدیریت ماشین‌های مجازی نصب شده روی سرور ارائه می‌دهد.
افزونه ماشین‌های مجازی به‌طور پیش‌فرض نصب نمی‌شود، اما می‌توان آن را از طریق صفحه Cockpit Applications یا با اجرای فرمان زیر اضافه کرد:
|
1 |
# apt install cockpit-machines |
Software Updates
اگر هر گونه به‌روزرسانی نرم‌افزاری برای سیستم موجود باشد، در این صفحه نمایش داده می‌شود. اگر به‌روزرسانی‌ها در دسترس هستند، می‌توانند از این صفحه نصب شوند:
اگر صفحه به‌روزرسانی‌های Cockpit Software Updates در دسترس نباشد، می‌توان آن را به صورت زیر نصب کرد:
|
1 |
# apt install cockpit-packagekit |
Terminal
همانطور که از نام آن پیداست، صفحه Terminal دسترسی به خط فرمان را فراهم می‌کند.
Connecting to Multiple Servers
Cockpit را می‌توان برای مدیریت چندین سرور از یک نشست پیکربندی کرد. این مستلزم آن است که داشبورد Cockpit بر روی سیستم اصلی (به عبارت دیگر سیستمی که نشست اولیهCockpit در آن برقرار می‌شود) نصب شود. اگر داشبورد از قبل نصب نشده است فرمان زیر را اجرا کنید:
|
1 |
# apt install cockpit-dashboard |
پس از نصب داشبورد، ازCockpit خارج شوید و دوباره وارد شوید. داشبورد اکنون همانطور که در تصویر زیر مشخص شده است در رابط Cockpit ظاهر می‌شود:
در صورت انتخاب، صفحه داشبورد نمودارهای عملکرد سیستم فعلی را نمایش می‌دهد و لیستی از سیستم‌های متصل فعلی را ارائه می‌دهد:
برای افزودن یک سیستم دیگر، روی دکمه + مشخص شده در تصویر بالا کلیک کنید، آدرس IP یا نام هاست سیستم دیگر را وارد کنید و رنگی را انتخاب کنید تا قبل از کلیک بر روی دکمه Add، این سرور را از هر سرور دیگری که به Cockpit اضافه شده است متمایز کند.
نام کاربری و رمز عبور مورد استفاده در هنگام اتصال به سیستم دیگر را وارد کنید و سپس بر روی دکمه ورود کلیک کنید. سرور تازه اضافه شده اکنون در داشبوردCockpit لیست می شود و در نمودارهایی که با رنگ انتخاب شده قبلی نشان داده می‌شود ظاهر می‌گردد:
برای جابجایی بین سیستم‌ها هنگام استفاده از Cockpit ، به سادگی از منوی کشویی نشان داده شده در تصویر زیر استفاده کنید:
خلاصه
رابط وب Cockpit اجازه می‌دهد تا وظایف مدیریت سیستم از راه دور به صورت بصری از داخل یک مرورگر وب بدون نیاز به تکیه بر خط فرمان و ابزارهای خط فرمان انجام شود. پس از نصب و فعال کردن، مدیر سیستم به سادگی یک مرورگر وب را باز می‌کند، به سرور راه دور متصل می‌شود و به رابط Cockpit وارد می‌شود. در پشت صحنه، Cockpit از همان ابزارهای خط فرمان استفاده می‌کند که از طریق خط فرمان در دسترس هستند، بنابراین اجازه می‌دهد هر دو گزینه بدون خطر تداخل پیکربندی مورد استفاده قرار گیرند. Cockpit از یک فریمورک ماژولار استفاده می‌کند که اجازه می‌دهد افزونه‌های اضافی اضافه شود، و برنامه‌های افزودنی سفارشی توسعه و یکپارچه شوند. یک نشستCockpit می‌تواند برای مدیریت یک سرور استفاده شود، یا برای دسترسی به چندین سرور به طور همزمان پیکربندی شود.
منبع: answertopia.com
۳ دیدگاه ها